Już parę dni minęło od ostatniego ligowego meczu rozgrywanego przez niebiesko-białych w kaliskiej klasie okręgowej. Miał on miejsce 22 listopada. Dziś gdy futboliści zawiesili buty na kołku i udali się na wypoczynek, warto podsumować jesienne zmagania Asterki. Upływ czasu powoduje, że można analizować sytuację tego najstarszego działającego klubu w Krotoszynie z dystansem.
A jest ona bardzo surowa. Zawodnicy Marcina Kałuży, nie zasłużyli jako drużyna na słowa pochwały. Dobitnie świadczą o tym wyniki uzyskane podczas 16 kolejek, finalną rozegrano już na poczet wiosny. Krotoszyński zespół wywalczył zaledwie 23 punkty na 48 możliwych. Warto choć na chwilę zatrzymać się i przeanalizować tę smutną statystykę. Wynika z niej niezbicie, że zawodnicy ze stolicy powiatu tylko 7 razy mogli wznieść ręce w geście triumfu ciesząc się z kompletu oczek, po ostatnim gwizdu sędziów. Do zdobyczy punktowej doliczyć trzeba również doliczyć dwa remisy. Zespół dzielił się punkami w starciach z Gorzyczanką Gorzyce Wielkie na wyjeździe oraz LKS-em Gołuchów występując w roli gospodarza. Oba starcia zakończyły się wynikiem 2:2. Niestety na koncie teamu widnieje aż 7 porażek. Całość czarnego obrazu najlepiej obrazuje spotkanie z 23 września. Właśnie wówczas klub rozpoczął rywalizację w kaliskim okręgowym pucharze Polski. Rywalem krotoszynian był występujący w jednej z grup najniższej klasy rozgrywkowej w Wielkopolsce Sulimirczyk Sulmierzyce. Nasz team, występując w meczu jako gość tylko dzięki swojej nonszalancji i podważaniu orzeczeń sędziego kończył mecz w 9-wiątkę. Osłabienie spowodowało, że zespół nie mógł przez okres całego spotkania strzelić zwycięskiej bramki podczas regulaminowego czasu gry. Starcie zakończyło się wynikiem bezbramkowym. Prowadzący to spotkanie Krzysztof Orszulak, zgodnie z regulaminem zarządził niezwłocznie wykonywanie serii jedenastek. W nich większą odpornością psychiczną wykazali się zawodnicy z grodu Sulimira, wygrywając 3:1. Dodać należy, że zawodnicy Astry w spotkaniach ligowych tylko 17-nastokrotnie pokonywali bramkarza przeciwnika. Nie dziwi zatem sytuacja, że krotoszyński team ma obecnie niekorzystny bilans bramkowy. Taka sytuacja ma miejsce po raz pierwszy od kilku lat i świadczy w sposób jak najbardziej wymowny o słabym morale drużyny, która plasuje się obecnie na …9 miejscu w tabeli. A przecież nie tak to miało wyglądać. Klub pozyskał przecież przed sezonem 5 zawodników. Z Ostrowa przybyli- mający doświadczenie gry na 3-cio ligowym froncie pomocnik Michał Janoś, obrońca Jakub Jędrzejak i napastnik Paweł Gąszczak. Klub zatrudnił również Szymona Polowczyka z LKS Czarnylas i prawdziwą ikonę klubu Janusza Maryniaka, który powrócił do macierzystego klubu z Czarnych Dobrzyca. Przed sezonem doszło także do 2 znaczących osłabień. W miejsce 3 pozyskanych z Ostrovii 1909 Ostrów Wlkp. zawodników w odwrotnym kierunku powędrował napastnik Karol Krystek. Tłumaczono to troską o rozwój sportowy zawodnika. Niestety rzeczywistość okazała się brutalna. Krystek co prawda stał się członkiem zespołu Piotra Konstanciaka, jednak team ten zanotował fatalną piłkarską jesień plasując się na przedostatniej 15 pozycji w kujawsko-pomorsko-wielkopolskiej 3 lidze, grzebiąc tym samym praktycznie do zera szanse na utrzymanie się w tej klasie rozgrywkowej. Inną wielką stratą dla krotoszyńskiego zespołu było zakończenie kariery przez Krzysztofa Gościniaka. Ten sympatyczny piłkarz, wyróżniający się na tle zespołu umiejętnościami technicznymi przegrał z góry skazaną na niepowodzenie rywalizację z upływem czasu. Do tego doszła praca w systemie czterobrygadowym w największym zakładzie w Krotoszynie. Bodziec ten dodatkowo przyczynił się do podjęcia tej ważkiej decyzji przez pomocnika. Pomimo tych ubytków, panował optymizm w krotoszyńskim klubie. Wiceprezes ds. sportowych Mariusz Ratajczak zapewniał wręcz w wywiadzie (opublikowanym w nr 33 Życia Krotoszyna z dnia 18 sierpnia- przyp. red,), że celem Asterki na tę rundę jest zajęcia miejsca na podium i włączenie się w walkę o awans na wiosnę. Niestety słowa tego życiowego optymisty nie zalazły potwierdzenia w wynikach uzyskiwanych przez niebiesko-białych. Zawodnicy Kałuży od pierwszego wyjazdowego spotkania rozegranego z Pogonią Nowe Skalmierzyce nie mogli wejść na odpowiedni poziom sportowy. Nieraz decydowały niuanse, jak w spotkaniu inauguracyjnym. Do Nowych Skalmierzyc zawodnicy jechali z jednym portero Patrykiem Wojtkowiakiem. Po otrzymaniu przez niego czerwonej kartki w bramce pojawił się Łukasz Budziak, który swoimi pewnymi interwencjami przyczynił się jedynie do minimalnej przegranej zespołu. Widoczny był za to jego brak w linii ofensywnej. Zresztą skuteczność, a właściwie jej brak kład się cieniem przez całe rozgrywki. Marnowanie dogodnych sytuacji i poprawa gry dopiero mając świadomość przegranej to znaki firmowe tej rundy zaprezentowane przez piłkarzy Asterki. Jeśli chodzi o mecze ligowe rozegrane w Krotoszynie prawdziwą traumą dla sympatyków okazał się mecz ze Stalą Pleszew rozgrywany w ramach 13 kolejki. Nie chodzi zresztą o rozmiar przegranej (Astra uległa rywalom 3:0- przyp. red.), ale o styl. W meczu zauważyć można było zlepek indywidualności, a nie drużynę reprezentującą z dumą miasto powiatowe. To dlatego przed nowym zarządem stoi obecnie wiele pracy, potrzebnej zwłaszcza w odbudowie pozytywnego wizerunku klubu w regionie.
Na koniec nie sposób nie odnotować pozytywów. Jest nim zdecydowanie postawa kibiców. Nie chodzi jednak o tak chwaloną przez niektórych zorganizowaną grupę Fanatycznych Fanów. Ci, wychodząc ze słusznego założenia, że klub gra dla sympatyków, zjawiają się tłumnie na stadionie i tworzą oprawę meczową. Nie uiszczają przy tym żadnej opłaty podczas przekraczania bram stadionu. Niestety dzięki ,,wysiłkowi” kilku prowokatorów, grupa jest odbierana jednoznacznie negatywnie. Brak odpowiedzialności za swoje czyny i bezkarność sprawiają, że często biorą sprawy w swoje ręce. Nie wiadomo nigdy kiedy odpalą race, zmuszając klub do zapłacenia kary lub swoim bezczelnym i aroganckim zachowaniem pokażą przeciwnikom oraz innym sympatykom brak elementarnych zasad kultury osobistej. Dlatego tak budująca jest postawa innych uczestników piłkarskiego widowiska. Postawa nielicznej dziś grupki wiernych barwom klubowym sympatykom jest nie do przecenienia. Dlatego trzeba przywołać tu Mariana Pajora, Waldemara Szkudlarskiego, Macieja Łęgę, zawsze uśmiechniętego Krzysztofa Maciora, który przychodzi dopingować drużynę w towarzystwie syna i kolegów oraz męską część familii Wałęsiaków. Oczywiście jest ich zdecydowanie więcej, a wymienieni stanowią tylko pozytywne przykłady prawdziwej postawy sympatyka swojej drużyny. Astra jest bowiem wartością samą w sobie. Doświadcza się tego zwłaszcza, kiedy rozmawia się z tymi ludźmi, podczas ich odwiedzin w redakcji. Swoją rozległą wiedzą, wykraczająca daleko poza aspekty czysto piłkarskie, na co dzień demonstrują przywiązanie do barw klubowych oraz życia zgodnie z dewizą klubu. Brzmi ona: Kto jest w szeregu z nami, ten godności swej nie splami, bo z honorem życia torem naprzód trzeba iść.
Paweł Krawulski
Napisz redaktorku w ktorym meczu Gosciniak tak sie wyroznil hm, moze w meczu Astra-Ovia ?
